♥ มาตรฐานการจัดการสื่อ ♥

ข้อคำถาม
         จงเขียนแสดงทัศนะเกี่ยวกับมาตรฐานการจัดการสื่อ กรณีศึกษาประเทศไทย เปรียบเทียบกับประเทศกลุ่มภูมิภาคอาเซียนและประเทศในกลุ่มยุโรป (หากมีการอ้างอิงเนื้อหาบางส่วนบางตอน หรือสถิติจากแหล่งใด โปรดทำการอ้างอิงให้ถูกต้องตามรูปแบบด้วย

♥☺♥  ตอบ

จุดประสงค์ ISO สื่อ
          - ช่วยองค์กรสื่อพัฒนาระบบการจัดการ เพิ่มคุณภาพเนื้อหาสาระ
          - มีขั้นตอนการปรับปรุงระบบการจัดการอย่างต่อเนื่อง เพื่อประโยชน์คนอ่านและผู้ที่ส่วนร่วมอื่นๆ
          - สื่อทุกประเภททุกความคิดต้องทำตามข้อบังคับและคุณสมบัติกำหนดไว้
          - สื่อไม่รับการตรวจสอบคือสิ่งตีพิมพ์ลามกและส่งเสริมความเกลียดชัง
          - การตรวจสอบสื่อมีลักษณะเป็นขั้นตอน

องค์กรสื่อมีมาตรฐานคุณภาพสูง
         - มีอิสรภาพ ไม่อยู่ใต้บังคับใคร
         - มีความโปร่งใสเรื่องใครเป็นเจ้าของรวมทั้งสายสัมพันธ์อื่นๆที่จะสามารถกระทบกระเทือนเนื้อหาสาระสื่อ
          - มีคู่มือจริยธรรมสื่อที่ชัดเจน เปิดเผย คนในคนนอกอ่านเข้าใจได้อย่างดี

ระบบการจัดการคุณภาพสื่อมาตรฐานสูงสุด ต้องคำนึงถึงการให้บริการที่ดีต่อ:

        - ผู้อ่านและสาธารณชน

        - สังคมประชาธิปไตยและเพิ่มการไหลเวียนข้อมูลข่าวสาร

        - ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียรวมทั้งพนักงานและคนให้โฆษณา

วัฒนธรรมสื่อในองค์กรควรมีคุณสมบัติดังนี้:

         - มีวิสัยทัศน์และจุดยืนกองบรรณาธิการที่ชัดเจน

         - ต้องรายงานข่าวและข้อเท็จจริงอย่างถูกต้อง

         - มีกลไกชัดเจนในการตรวจสอบความถูกต้องข่าวและการแก้ไขข่าว

         - แยกแยะความคิดเห็นกับข้อเท็จจริง 

         - ตอบสนองเสียงสะท้อนผู้อ่านและผู้มีส่วนได้เสียได้ทางสังคมอย่างรวดเร็วมีประสิทธิภาพ

         - คู่มือจริยธรรมสื่อขององค์กรมีการแจกจ่ายและปฏิบัติกันอย่างทั่วถึง

         - มีการฝึกปรือนักข่าวและการประเมินผลการทำงานที่มีประสิทธิภาพ

         - มีการแบ่งแยกที่ชัดเจนระหว่าง โฆษณากับเนื้อหาสาระสื่อ

ทัศนะคติในการบริหารจัดการมาตรสื่อ 

การบริหารจัดการสื่อในช่วงเข้าสู่ประชาคมอาเซียนอย่างต้องต้องเข้าใจธรรมชาติการเมือง การปกครอง เสรีภาพของแต่ละประเทศ  สื่อในประเทศที่ปกครองโดยคอมมิวนิสต์จะต้องมีความเข้าใจสื่อในประเทศที่เป็นประชาธิปไตยมากว่าสื่อในประเทศที่เป็นประชาธิปไตยเข้าใจสื่อในประเทศที่เป็นคอมมิวนิสต์ สังเกตสมาพันธ์นักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทยสมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศเทศมีความสัมพันธ์กับสมาคมนักข่าวลาว สมาคมนักหนังสือพิมพ์เวียดนาม เวลาที่องค์กรสื่อเหล่านี้มาไทยจะไม่มีคำถามเกี่ยวกับการทำงานของสื่อมวลชนไทย เพราะเข้าใจดีอยู่แล้ว แต่จะสนในเรื่องเทคโนโลยี การพัฒนาช่องทางการสื่อสาร การพัฒนาด้านการตลาดมากกว่า แต่เวลาสื่อมวลชนไทยไปตั้งคำถามเชยๆ เช่น สื่อวิจารย์รัฐบาลได้หรือไม่ เอกชนเป็นเจ้าของสื่อได้หรือไม่ แสดงให้เห็นว่าสื่อของเราไม่เข้าใจเพื่อนบ้าน

สิ่งที่น่าเป็นห่วงสื่อมวลชนไทยในด้านความเข้าใจสังคม วัฒนธรรม การเมืองของอาเซียน เช่น ลาว ต้องร่าประเด็นอะไร Sensitive อ่อนไหว เรื่องเล็กก็เคยมีปัญหา โดยมีคอมลัมนิสต์ไปลาวก็ฟังไกด์ของลาวตั้งคำถามเชิงอธิบายว่า อยากรู้ว่าคนลาวบ้านไหนมีฐานนะมีอันจะกิจให้ไปดูว่าบ้านหลังนั้นมีสุนัขเยอะหรือเปล่าก็นำไปเขียนเป็นดัชมีความสุขของคนลาวดัชนีความรวยของคนลาวไปเปรียบเทียบกับการเลี้ยงสุนัข ซึ่งเรื่องนี้ลาวไม่พอใจเพราะสังคมลาวถือว่าสุนัขเป็นสัตว์ต่ำขั้นมาก เอามาเทียบกับคนไม่ได้ ลักษณะเช่นนี้ลาวไม่สบายใจ จะไปบอกว่าลาวด้อยกว่าไทยไม่ได้ไปบอกลาวเป็นน้องไทยก็ไม่ได้ เพราะลาวมีอธิปไตย จะไปพูดว่าลาวเป็นน้องเราตลอดเวลา เป็นประเทศบ้านพี่เมืองน้องก็ต้องระมัดระวังไว้ด้วย  โดยเฉพาะการเสนอข่าวขอให้ระมัดระวังเรื่องความรู้สึก

          ยิ่งการนำเสนอข่าวผ่านออนไลน์ยิ่งไปทั่วถึงหมดทุกที่ ที่สำคัญประเทศเพื่อนบ้านรู้ภาษาไทยมากกว่าเราไปรู้ภาษาประเทศเพื่อบ้าน ลาว กัมพูชา ดูละครไทย ย่อมเข้าใจภาษาไทย หนังสือพิมพ์รัศมีกัมพูชาสื่อยักษ์ใหญ่ของกัมพูชา  มีแผนกแปลภาษาไทยให้ให้เป็นภาษากัมพูชา สื่อมวลชนไทยต้องเปลี่ยนวิธีคิดว่าตัวเองเป็นพี่เบิ้มในอาเซียน ความจริงทุกประเทศในอาเซียนมีศักดิ์ มีดีของเขา และความเป็นพื้นบ้านจะทะเลาะกันอย่างไรก็ต้องอยู่ด้วยกันความเป็นประชาคมอาเซียนต้องคิดว่าไม่ใช่แค่เป็นพลเมืองไทย ต้องเป็นพลเมองอาเซียนด้วย การนำเสนอข่าวทุกวันนี้นอกจากให้คนไทยแล้ว ต้องนำเสนอให้คนอาเซียนได้รับทราบด้วย

วันนี้สื่อมวลชนไทยต้องปรับตัวเรื่องภาษา ทุกสื่อต้องให้ความสำคัญอย่างน้อยภาษาอังกฤษต้องเคี่ยวเข็ญหากไม่ชอบจริงๆ ก็ต้องภาษาบาฮาซา ซึ่งมีคนใช้ร่วม 300 ล้านคน ภาษาเวียดนาม มีคนใช้ 90 ล้านคน ภาษาเมียร์มานมีคนใช้ 50 ล้านคน ดั้งนั้นภาษาอาเซียนก็ทำให้สื่อมวลชนนำเสนอข่าว เข้าใจประเทศเพื่อบ้านมากขึ้น ต่อไปนี้สื่อมวลชนต้องมีผู้เชียวชาญแต่ละประเทศมาประจำกองบรรณาธิการ จะได้นำเสนอข่าวอาเซียนได้ถูกต้อง

ระบบการปกครองของแต่ละประเทศเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เสรีภาพสื่อไม่อยู่ในระดับเดียวกัน การแสดงความคิดเห็นของแต่ละประเทศไม่เท่ากันเมื่อไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันก็กระทบต่อการเข้าถึงข้อมูลของประชาชนในประเทศนั้นๆ เป็นอุปสรรคต่อการเตรียมความพร้อมของประชาชนสู่ประชาคมอาเซียน เพราะเมื่อเสรีภาพสื่อไม่อยู่ระดับเดียวกัน บางเรื่องไทยนำเสนอข่าวใหญ่โต แต่ประเทศอื่นไม่นำเสนอข่าวเลย คงจำกัดได้เมื่อปี 2540 ไทยเกิดวิฤตเศรษฐกิจ  เรามีปัญหาเพราะไม่มีระบบข้อมูลความรู้เกี่ยวกับระบบการคลังของประเทศเพื่อนบ้านการขาดความรู้ทำให้ไม่สามารถออกมาตรการป้องกันได้ ไทยถึงเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ การเข้ถึงข้อมูลประเทศประชาคมอาเชียนที่จำกัดทำให้ไทยไม่สามารถสร้างมาตรการป้องกันเมื่อเจอวิกฤต อาจเป็นวิกฤตเกี่ยวกับการเงิน เกี่ยวกับภัยธรรมชาติ โรคระบาด หากเข้าถึงข้อมูลด้านต่างๆ พอเกิดวิกฤตในประชาคมอาเซียนเราสามารถเรียกประชุมผู้นำประเทศเพื่อแถลงตอบโต้ได้ทันควัน

กรอบความร่วมมือด้านสื่อมวลชนถือว่ามีความสำคัญ รัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องกับสารสนเทศในอาเซียนตองร่วมมือสร้างกฎเกณฑ์อำนวยความสะดวกให้เข้าถึงข้อมูลภายในอาเซียน ทั้งกรอบด้านการเมืองและความมั่นคง ด้านเศรษฐกิจ และด้านสังคม วัฒนธรรมเพื่อส่งเสริมการไหลเวียนของข้อมูลและการเข้าถึงข้อมูล ส่งเสริมให้ขาวอาเซียน เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เมื่ออาเซียนจะเป็นหนึ่งเดียวเข้าประชาคมอาเซียนที่สมบูรณ์ สื่อมวลชนต้องมีมาตรฐานเสรีภาพ การเข้าถึงข้อมูล และการแสดงออกอย่างน้อยอยู่ในระดับที่เท่าเทียมกัน แต่ในอาเซียนมีมาตรฐานสื่อ 3 ระดับ ประเทศยุโรปจึงมองเสรีภาพสื่ออาเซียนในภาพลบ ว่าไม่มีเสรีภาพ เช่น เสรีภาพสื่อไทย มีเสรีภาพ 99%  คดีหมิ่นประมาท 1% สรุปว่าไทยไม่มีเสรีภาพ เป็นการเมืองไม่ตรงกับสภาพความเป็นจริง ดังนั้น สื่อมวลชนต้องเป็นสะพานสร้างความรู้สึกร่วมให้เกิดขึ้นกับประชาชนเกี่ยวกับประชาคมอาเซียนให้ได้